بینات

    بسم الله الرحمن الرحیم انسان وقتی نشسته باشد ٬ یک اندازه نیرو و قدرت دارد که خیلی کم است. ولی وقتی که سرِپا می شود و می ایستد ٬ آن وقت هست که قدرت و انرژی پیدا می کند. فلسفهٔ قیام سیّد الشهدا(ع) همین است. فلسفهٔ قیام ٬ قیام است. شما تا  نشسته اید ٬‌هیچ زور و انرژی ندارید ٬ امّا وقتی بایستید و ایستادگی کنید ٬‌قدرت پیدا می کنید. چرا سیّد الشهداء(ع) امروز در عالم ٬‌این قدر اقتدار دارد؟ چون ایستاد ٬‌چون ایستادگی کرد. بعضی ها فکر می کنند ٬‌امام حسین (ع) در برابر یزید ایستاد٬ هرگز. امام حسین(ع) در برابر لقمه ها ایستاد. آن چه یزید را یزید کرده بود ٬ لقمه بود ٬ لقمهٔ حرام.  به خاطر همین ٬ وقتی وجود نازنین امام سجاد(ع) از امام حسین(ع) پرسید: چرا این ها با ما چنین می کنند ٬ حضرت فرمود: پسرم ٬ شکم های این ها پُر از لقمه هایِ حرام است. یعنی مشکلِ این ها لقمه ها است. لقمه ها ٬‌این ها را به میدان کشیده است. این لقمه گاهی انسان را لقمان می کند ٬‌می شود لقمان حکیم. همان طور که لقمان حکیم یک برده بود ٬‌ولی مراقب لقمه هایِ خودش بود و لقمان حکیم شد. چون هر چه گفت حکمت بود ٬ تا جایی که خدا در قرآن کریم از او نقل قول می کند همین لقمه ها هم می تواند ٬‌انسان را از بین ببرد. لقمه هم فقط خوردنی ها نیست . هر سخنی که انسان می شنود ٬ لقمه است. آن هم می تواند حلال یا حرام باشد. اگر دیدید پیشِ شما ٬ پشت سر بینات...

    بسم الله الرحمن الرحیم  شما اگر نقطه های قرآن را از قرآن جدا کنی٬ دیگر آیات آن خواندنی نیست. چون قرآن یعنی خواندنی و اگر نقطه ها را از آن بگیری قابل خواندن نخواهد بود. اهل بیت(ع) نسبت به قرآن کریم شبیه نقطه ها نسبت به کلمات اند. چطور اگر نقطه ها را از کلمات جدا کنیم٬ دیگر بی معنا می شوند و خوانده نمی شوند٬ اهل بیت(ع) را هم اگر از قرآن جدا کنیم دیگر قرآن ٬ قرآن نخواهد بود. به همین خاطر٬ وجود نازنین حضرت علی(ع) فرمود: وقتی می نویسی« بسم الله» یک نقطه دارد. مَثَل من ٬ مَثَل آن نقطه است. یعنی جایگاه ما اهل بیت نسبت به قرآن کریم٬ مثل جایگاه نقطه ها نسبت به کلمات است. یعنی بدون ما قرآن خواندنی نیست و بی معناست. یک وقتی ابوحنیفه خدمت امام صادق(ع) رسید. حضرت از او پرسید چه می کنی؟ گفت: فتوا می دهم. حضرت فرمود: بر چه اساسی؟ گفت: بر اساس کتاب خدا. فرمود: چه جوری؟ گفت: فکر می کنم و به رآی و نظر خودم فتوا می دهم. حضرت فرمود: آیه« مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً» را شنیده ای؟ گفت: بله شنیده ام. فرمود: معنا کن.  گفت: راجع به خانهٔ خداست که هر کس در آن جا وارد شود درامن و امان است و آسیب نمی بیند. حضرت فرمود: نشنیدی ماجرای کسانی که در کنار همین خانه کشته شدند و در امان نبودند.ابوحنیفه تأملی کرد و گفت: منظور آیه را نمی دانم. حضرت فرمود: بله این آیه دربارهٔ خانهٔ خداست ولی خانهٔ خدا ماییم. در جایی د بینات...

    بسم الله الرحمن الرحیم حدیث؛ حق الناس؛ گناهی که از شهید بخشیده نمی شود؛ امام صادق علیه السلام می فرمایند : أَوَّلُ قَطْرَةٍ مِنْ‏ دَمِ‏ الشَّهِيدِ كَفَّارَةٌ لِذُنُوبِهِ إِلَّا الدَّيْنَ فَإِنَّ كَفَّارَتَهُ قَضَاؤُهُ؛ «اولین قطره خون شهید ، کفاره گناهان اوست ، مگر بدهکاری که کفاره ی آن ادای آن است». منبع؛ من لایحضره الفقیه ج 183 باب قرض و دین     داستان؛ توجه به حق الناس حتی در روز عاشورا؛ موسى بن عمیر از پدرش نقل مى کند که امام(علیه السلام) (در روز عاشورا) به من فرمود: «نادِ اَنْ لا یُقْتَلَ مَعی رَجُلٌ عَلَیْهِ دَیْنٌ وَ نَادِ بِها فِی الْمَوالی فَاِنّی سَمِعْتُ رَسُولَ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) یَقُولُ: مَنْ ماتَ وَ عَلَیْهِ دَیْنٌ اُخِذَ مِنْ حَسَناتِهِ یَوْمَ الْقِیامَهِ»؛ (میان همه یارانم اعلام کن هر کس دَیْنى بر عهده دارد با من کشته نشود ؛ زیرا که من از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم فرمود: «هر کس از دنیا برود و دَیْنى بر ذمّه داشته باشد، از حسنات وى در فرداى قیامت برداشته مى شود»). در نقل دیگرى آمده است که عمیر انصارى گفت: امام(علیه السلام) به من فرمود: «نادِ فِى النّاسِ اَنْ لا یُقاتِلَنَّ مَعی رَجُلٌ عَلَیْهِ دَیْنٌ، فَاِنَّهُ لَیْسَ مِنْ رَجُل یَمُوتُ وَ عَلَیْهِ دَیْنٌ لا یَدَعُ لَهُ وَفاءً اِلاّ دَخَلَ النّارَ»؛ (میان مردم اعلام کن هر کس بدهکار است در رکاب م بینات...

               بسم الله الرحمن الرحیم به حول و قوه الهی کانال تلگرامی بیّنات راه اندازی شد.{ bayyenat113@ } https://telegram.me/bayyenat113 برنامه های کانال بر اساس ایّام هفته؛شنبه؛ مباحث  کاربردی از ایات قرآن کریمیکشنبه؛مباحث احکام شرعی مبتلابهدوشنبه؛حکایات سه شنبه؛مباحث اجتماعیچهار شنبه؛مباحث خانوادهپنج شنبه ها و جمعه ها؛ مباحث مهدویت  از تمامی عزیزانی که در تهیه و راه اندازی کانال تلگرامی بینات زحمت کشیده و وقت سرنموده اند کمال تشکر را دارم.     امید است زحمات دوستان  مورد رضایت حق تعالی قرار گیرد.                                  و من الله التوفیق یا حق بینات...

    بسم الله الرحمن الرحیم «يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ ؛ خداوند هر چه را بخواهد محو یا اثبات می کند و اُمّ الکتاب تنها نزد اوست.» رعد/۳۹مطابق آن چه ازآیات و روایات به دست می آید مقدرات الهی بر دو نوع است:۱) اموری که مصلحت دائمی دارد و لذا قانونش هم دائمی است . مثل آیات؛ « ما یبدّل القول لدیّ) ق/۲۹  در کلام ما تبدّل راه ندارد. « کلّ شیءٍ عنده بمقدار» رعد/۸ هر چیزی در نزد پروردگار دارای حساب و کتاب دقیقی است. این گونه مقدرات در لوح محفوظ ثبت است « فی لوح محفوظ» بروج/۲۲  و فقط مقربان الهی به اذن خداوند می توانند بر آن آگاه شوند.« کتاب مرقوم یشهده المقرّبون» مطفّفین/ ۲۰ و ۲۱۲)اموری که غیر حتمی و مصالح آن ها تابع اعمال و رفتار مردم است ٬‌مثل توبه کردن مردم از گناه که مصلحت عفو را در پی دارد ٬ و یا دادن صدقه که مصلحت دفع بلا را به همراه می آورد و یا ظلم و ستم که به خاطر مفسده اشقهر الهی را به دنبال دارد. یعنی خداوند متعال در ادارهٔ نظام آفرینش دست بسته نیست و با حکمت و علم بی نهایتی که دارد ٬‌می تواند با تغییر شرایط ٬ تغییراتی در آفرینش و قوانین آن بدهد. بدیهی است که این تغییرات ٬‌نشانهٔ جهل خداوند متعال و یا تجدید نظر و پشیمانی او نیست ٬‌بلکه این تغییرات بر اساس حکمت و تغییر شرایط و یا پایان دورهٔ آن امر است.قرآن در این زمینه نمونه های زیادی دارد بینات...

    بسم الله الرحمن الرحیم وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَني‏ آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ‏ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلى‏ شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هذا غافِلينَ ؛ و به یاد آور زمانی که پروردگارت٬ از پشت بنی آدم٬ فرزندان و ذرّیّه آنان را بر گرفت و آنان را گواه بر خودشان ساخت و فرمود: آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: بلی٬‌ما گواهی دادیم که تو پروردگار ما هستی ٬‌این اقرار گرفتن از ذریّهٔ آدم برای آن بود تا در روز قیامت نگویید : ما از این ٬ غافل بودیم.» اعراف/۱۷۲ «ذریّه» یا از «ذَرّ» به معنای ذرّات بسیار کوچک غبار ( یا مورچه های ریز) است ٬ که مراد از آن در اینجا٬ اجزای نطفهٔ انسان و یا فرزندان کوچک و کم سن و سال می باشد ٬ یا از ریشهٔ «ذَرو» به معنای پراکنده ساختن و یا از « ذَرأ» به معنایآفریدن است.امّا اغلب به فرزندان گفته می شود.چگونگی پیمان گرفتن خدا از بنی آدم در این آیه بیان نشده است ٬ ولی مفسّران اقوال متعددی بیان کرده اند که مشهورترین آن ها دو قول است؛الف) طبق روایات٬‌پس از خلقت حضرت آٔم ٬ همه فرزندان او تا پایان دنیا به صورت ذرّات ریز و پراکنده ٬‌همچون مورچگان از پشت او بیرون آمده ٬ مورد خطاب و سؤال الهی قرار گرفتند و به قدرت الهی به ربوبیّت خدا اعتراف کردند. سپس همه به صلب و گل آدم برگشتند تا بینات...

    بسم الله الرحمن الرحیم « وَ لَقَدْ آتَيْنا داوُدَ وَ سُلَيْمانَ‏ عِلْماً وَ قالاَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي فَضَّلَنا عَلى‏ كَثيرٍ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنينَ ؛ و به راستی به داوود و سلیمان دانشی ویژه عطا کردیم ٬‌وآن دو گفتند : ستایش ٬ مخصوص خداوندی است که ما را بر بسیاری از بندگان مؤمنش برتری بخشید.» نمل/۱۵خداوند علوم خاصّی را به افراد خاصّی داده و از آن ها یاد کرده است از جمله:۱) آدم ٬ علوم همهٔ اشیأ« و علّم آدم الاسناء کلّها» بقره/۳۱۲)خضر ٬‌علوم باطنی ٬ تا موسی شاگردش شود.« هل اتّبعک علی ان تعلّمَن...» کهف/۶۶۳) یوسف ٬ علم تعبیر خواب.« علّمنی ربّی» یوسف/۳۷۴) داوود ٬ علم زره سازی.« و علّمناه صَنعة لَبوس» انبیاء ۸۰۵) سلیمان علم زبان پرندگان.« علّمنا منطق الطیر» نمل/ ۱۶۶) معاون سلیمان ٬‌علمی که با آن تخت سلطنتی را از کشوری به کشور دیگر می آورد.« قال الّذی عنده علم من الکتاب» نمل/۴۰۷) طالوت ٬ علوم نظامی.« وزاده بسطة فی العلم و الجسم» بقره/۲۴۷۸) رسول اکرم و سایر انبیاء ٬‌علم غیب.« فلا طظهر علی غیبه احدا الّا مَنِ ارتضی من رسول» جنّ/۲۶ و ۲۷ موضوعات مرتبط: نمی از یمی ( نکاتی از آیات قرآن) بینات...

    بسم الله الرحمن الرحیم « وَ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لا يَسْتَجيبُ لَهُ إِلى‏ يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ هُمْ عَنْ دُعائِهِمْ غافِلُونَ . وَ إِذا حُشِرَ النَّاسُ كانُوا لَهُمْ أَعْداءً وَ كانُوا بِعِبادَتِهِمْ‏ كافِرينَ؛و کیست گمراه تر از کسی که به جای خداوند ٬ کسانی را می خواند که تا روز قیامت پاسخش را نمی دهند و حتّی از خوانده شدن خود بی خبرند. وآن گاه که مردم محشور شوند ٬ آن ها دشمن شان خواهند بود و عبادتشان را انکار خواهند کرد.»تفاوت نقش خدا و غیر خدا در زندگی؛الف) نقش خدا در زندگی انسان؛۱ــ آفریدگارِ اوست.« خلق الانسان» الرّحمن/۳۲ــ پروردگار او و همه جهانیان است.« ربّ العالمین»حمد/۲۳ــ او را بسیار دوست دارد.« بالناس لرؤف» بقره/۱۴۳۴ــ دعای او را می شنود.« سمیع الدعاء » آل عمران/۳۸۵ــ فریادرس اوست.« یجیب المضطر» نمل/۶۲۶ــ او را به خوبیراهنمایی می کند.« الّذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا» عنکبوت/۶۹۷ــ او را حمایت و سرپرستی می کند.« وهو یتولّی الصالحین» اعراف/۱۹۶۸ــ به او آرامش و اطمینان می دهد.« ألا بذکر الله تطمئنّ القلوب» رعد/۲۸۹ــ به او رشد و کمال می دهد.« یهدی الی الرّشد» ص/۲۱۰ــ به او آموزش می دهد.« الّذی علّم بالقلم» علق/۴۱۱ــ به او وسعت و فزونی می دهد.« لئن شکرتم لازیدنّکم» ابراهیم/۷۱۲ــ بیماریش را شفا می دهد.« واذا مرضت فهو یشفین» شعراء/۸۰۱۳ــ بینات...

               بسم الله الرحمن الرحیم « قیر » سمت جنوب شرقی شیراز به فاصلهٔ تقریبا چهل فرسنگ واقع است و در حدود چهارده فرسنگ از فیروز آباد دورتر است و فاصله اش از کارزین یک فرسنگ و نیم می باشد ( در فارسنامه گوید : بلوک قیر ٬ طول آن ده فرسخ می باشد که ابتدای آن مبارک آباد و آخرش باغ پاسلار و پهنای آن دو فرسخ و نیم از قریهٔ کیفرکان تا گندمان و از گرمسیرات فارس است و این بلوک مشتمل بر بیست و سه قریهٔ آباد است.)در روز۲۵ ماه صفر ٬ سنه ۱۳۹۲ مطابق ۲۱ فروردن ۱۳۵۱ شمسی این ناحیه مورد خشم الهی واقع شده و از بلای آسمانی و زلزلهٔ عظیم زمینی بیشتر بلوک قیر صدمه دید و بیش از از همه جا ٬‌قیر را زیرو رو نمود به طوری که یک ساختمان سالم نماند و تقریبا ثلث اهالی آن زیرو انبوه سنگ و خاک و آجر به سخت ترین وضعی جان سپردند و پیرمردان مانند چنین حادثهٔ وحشتناکی را به خاطر ندارند.چون دانستن تفصیل آن موجب عبرت و بیداری از غفلت است از دو نفر اهل علم که موثق و شاهد حادثه بوده اند جناب آقای شیخ محمد جواد مقیمی قیری و جناب آقای شیخ احمد رستگار در خواست شد که آن چه را دیده و دانسته اند بنویسند و برای اطلاع خوانندگان ٬ نامهٔ هر دو بزرگوار ثبت می شود.بسم الله الرحمن الرحیم « نامهٔ جناب شیخ محمد جواد مقیمی قیری »؛در موضوع حادثهٔ دلخراش زلزلهٔ قیر و اکرزین و آفرز آن چه اتفاق افتاده و تحقیق شده و تلفات جانی و مالی وا بینات...

    بسم الله الرحمن الرحیم « يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُلْهِكُمْ‏ أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید ٬ اموال و اولادتان شما را از یاد خدا غافل نسازد ٬ و کسانی که چنین کنن ٬ آنان همان زیان کارانند.» ( منافقون/۹)عوامل بازدارنده از یاد خدا بسیار است ٬ از جمله؛۱) اموال و فرزندان انسان« لا تُلْهِكُمْ‏ أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ  » آن چه خطرناک است غفلت از یاد خداست ٬ نام بردن از اموال ٬ به خاطر آن است که این دو قوی ترین عامل غفلت هستند.۲) شراب و قمار« الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ‏ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ » ( مائده/ ۹۱ )۳) تجارت و ادا و ستد. لذا قرآن از کسانی که داد و ستد ٬ آنان را از یاد خدا باز نداشته ستایش کرده است. « رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ‏ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ» (نور/ ۳۷ )۴) تکاثر و فزون طلبی« الها کم التکاثر» (تکاثر/۱)۵) آرزوهای طولانی« يُلْهِهِمُ‏ الْأَمَلُ »( حجر/۳)۶) رفاه و آسایش و دنیا طلبی « مَتَّعْتَهُمْ‏ وَ آباءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ » (فرقان/۱۸)البته علاقه به دنیا آن گاه خطرناک است که که انسان ٬ دنیا را مقدمه آخرت نبیند و هدفش در تمام کارها ٬ دنیا باشد. « فَأَعْرِضْ‏ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِكْرِنا وَ لَمْ يُرِد بینات...